Pierwiastki z liczby zespolonej
Przykład 1:
Przyjrzyjmy się równaniu \( w=\sqrt{4}. \)
Rozważając to równanie w dziedzinie rzeczywistej otrzymamy jedno jedyne rozwiązanie \( w=2 \), bo \( 2^{2}=4 \) oraz \( 2 \) jest liczbą nieujemną.
Traktując natomiast liczbę \( 4 \) jako liczbę zespoloną i obliczając z niej pierwiastek zespolony drugiego stopnia otrzymamy \( w=\left\{ \begin{array}{r} 2\\ -2 \end{array} \right. \) ponieważ kwadraty obydwu tych liczb są równe \( 4 \).
Przykład 2:
Obliczmy \( \sqrt{3-4i} \).
Zgodnie z definicją poszukujemy wszystkich liczb zespolonych \( w \) spełniających równanie
Niech \( w=x+iy \), gdzie \( x,y \in \mathbb{R} \).
Mamy \( w^{2}=3-4i \Leftrightarrow (x+iy)^{2}=3-4i\Leftrightarrow x^{2}-y^{2}+2ixy=3-4i. \)
Porównując części rzeczywiste i urojone obu stron równania otrzymujemy układ równań
Wyliczając z równania \( (2) \) \( y=\frac{-2}{x} \) (zauważmy, że dla \( x=0 \) równanie \( (2) \) jest sprzeczne, a zatem możemy założyć, że \( x≠0 \) i wstawiając do równania \( (1) \) otrzymujemy
skąd z kolei, mnożąc obustronnie przez \( x^{2} \) i przenosząc wszystko na lewą stronę otrzymujemy równanie dwukwadratowe
Wstawiając następnie pomocniczą zmienną \( t=x^{2} \), gdzie \( t>0 \) dostajemy równanie kwadratowe
którego rozwiązaniami są liczby \( t_{1}=4 \) i \( t_{2}=-1 \), przy czym \( t_{2} \) nie spełnia założenia \( t>0 \).
Zatem \( x^{2}=4 \), a stąd \( x_{1}=2 \) lub \( x_{2}=- \). Otrzymaliśmy już części rzeczywiste szukanych pierwiastków, pozostaje jeszcze wyliczyć części urojone, korzystając z wcześniej wyprowadzonej zależności \( y=\frac{-2}{x} \). I tak: dla \( x_{1}=2 \) otrzymujemy \( y_{1}=-1 \), zaś dla \( x_{2}=-2 \) \( y_{2}=1 \).
Wobec tego poszukiwanymi pierwiastkami są liczby
Twierdzenie 1: Wzór na pierwiastki z liczby zespolonej
Jeżeli liczba \( z \) jest postaci \( z=r(\cos \varphi+ i\sin \varphi) \), to pierwiastki te wyrażają się wzorami
Podkreślmy, że symbol \( \sqrt[n]{r} \) występujący w powyższym wzorze oznacza "zwykły" pierwiastek arytmetyczny stopnia \( n \) z liczby rzeczywistej \( r \), jest zatem określony jednoznacznie.
Warto zapamiętać, że w interpretacji geometrycznej wszystkie pierwiastki zespolone stopnia \( n \) z liczby \( z=r(\cos\varphi+\mathrm{i}\sin\varphi) \) leżą na okręgu o środku w punkcie \( (0,0) \) i promieniu \( \sqrt[n]{r} \), w punktach będących wierzchołkami \( n \)-kąta foremnego wpisanego w ten okrąg.
Warto także zaznaczyć, że zbiór pierwiastków z liczby zespolonej \( z \) nie zależy od wyboru argumentu tej liczby.
Obliczymy pierwiastki stopnia \( 6 \) z liczby \( z=1 \). Łatwo zauważyć, że liczbę \( z=1 \) możemy zapisać jako \( 1=1(\cos 0+i\sin 0) \). Stąd \( r=1 \) oraz \( \varphi=0 \).
Oznaczmy \( \sqrt[6]{1}=\{w_{0},\ldots, w_{5}\} \) i zastosujmy wzór ( 1 ). Mamy:
Zaznaczając liczby \( w_{0}, w_{1}, w_{2}, w_{3}, w_{4} \) i \( w_{5} \) na płaszczyźnie zespolonej otrzymamy
Zapiszmy teraz \( z=1(\cos 2\pi+i\sin2\pi) \). Tym razem zastosujemy wzór ( 1 ) dla \( r=1 \) i \( \varphi=2\pi \). Mamy:
Łatwo widać, że otrzymane liczby różnią się tylko kolejnością.
Rozpoczniemy od przedstawienia liczby \( z \) w postaci trygonometrycznej.
Mamy:
\( |z|=\sqrt{\frac{1}{4}+\frac{3}{4}}=1 \) oraz
Argumentem głównym liczby \( z \) jest \( \varphi=\frac{2}{3}\pi \), stąd
Do obliczenia pierwiastków z liczby \( z \) wykorzystamy wzór ( 1 ). Mamy:
Na płaszczyźnie zespolonej otrzymane pierwiastki tworzą kwadrat o środku w punkcie \( (0,0) \), jak na rysunku poniżej ( Rys. 2 ):
Bywa, że łatwo jest odgadnąć jeden z pierwiastków z danej liczby zespolonej. Przykładowo liczba \( w_{0}=1 \) jest jednym z pierwiastków (dowolnego stopnia) z liczby \( z=1 \). W takiej sytuacji do obliczenia pozostałych pierwiastków wygodnie jest zastosować następujące twierdzenie:
Wykorzystując wzór skróconego mnożenia otrzymujemy
Aby obliczyć pozostałe pierwiastki wykorzystamy wzór ( 2 ). Mamy:
Na koniec zilustrujemy graficznie otrzymany zbiór pierwiastków: